JE LICHAAM HEEFT EEN STEM

Het lichaam is zo prachtig, het functioneert zo bijzonder. Het is het meest tastbare van ons bestaan. Het is ons thuis en verdient groot respect, aandacht en liefdevolle zorg. Jammer dat we ons pas als we ziek zijn realiseren hoe kwetsbaar het lichaam is. Onze “rusteloze” geest vraagt soms te veel van ons lijf en laat daardoor sporen van vernieling achter. Ik zie het veel in mijn praktijk. 

Het drukke leven maakt ons doof voor de stem van het lichaam en zeker ook voor die van de ziel. 

Het evenwicht is vaak zoek. Tussen slaap en wakker zijn, tussen werk en rust, tussen drukte en stilte, tussen spanning en ontspanning. We moeten uitkijken dat we niet als een cavia in zijn tredmolentje in cirkels blijven draaien, gevangen door illusie en de tirannie van “ het moeten”. Dan lopen we het risico om leeg te raken van binnen en lichamelijke klachten te krijgen.

Het helpt om elke dag ruimte en rust in te lassen, “ het denken en doen te staken om naar de stem van ons lichaam te luisteren.

Luister jij naar de stem van je lichaam? Ik help je luisteren als je daar behoefte aan hebt.

“ PER ASPERA AD ASTRA ”; Door moeilijkheden heen naar de sterren….

Dit is het motto voor de mensen die het gevoel hebben dat ze eindeloos bergen van zand beklimmen, dat ze nooit ergens komen of dat het leven geen zin meer heeft.

Op een gebouw in Utrecht staan deze Latijnse woorden “ per aspera ad astra” geschreven …door moeilijkheden heen naar de sterren. Zo toepasselijk in sommige fasen van ons leven als alles tegen ons lijkt te werken of wanneer we het even niet meer zien zitten. Wanneer het licht gedoofd wordt door verlies en eenzaamheid…

Wanneer je in zulke fasen belandt, vindt je omgeving dat je het snel moet gaan “ oplossen”. Er is niet echt tijd en ruimte om zich verdrietig te voelen, te lang te rouwen of het even niet meer te weten terwijl juist die momenten ons helpen via de ogen van ons hart te leren kijken.

Men doet vaak het masker van “het gaat mij goed” voor, zoekt afleiding of slikt een pilletje. We zijn niet gewend om eerst de stilte op te zoeken als het pad modderig en zwaar wordt zodat we de boodschap kunnen horen die ons volwassener gaat maken.

Het helpt als je het gekakel van het verstand op stil zet. Daarnaast heb je ook een grote dosis moed, geduld, nieuwsgierigheid en vertrouwen nodig om je aan de leegte over te geven en de tijd daarvoor te nemen, zonder te luisteren naar andermans adviezen en het harde oordeel van jezelf.

Het is juist door over bergen van zand te klimmen dat we innerlijk als een diamant geslepen worden zodat het mooiste dat in ieder van ons schuilt gaat als sterren licht geven.

— Elvira